تحریم و غرق شدن دوقوه کشور در باتلاق بودجه
دیروز ایران شاهد یک رخداد تاریخی بود. اعضای مجلس قانونگذاری بدون اینکه به اصل ماجرای بودجه نارسای تصویب شده دولت بپردازند و یا اعتراف کنند که کمیسیون تلفیق ۴۰ روز به یک دلیل نتوانست بودجه را به نقطه مطمئن برساند کلیت لایحه بودجه را ردکرد.
به گزارش پایگاه خبری شاخص اقتصاد از سایت ساعت ۲۴، رد کلیات لایحه بودجه دولت یا مصوبه کمیسیون مجلس در حالی است که کارشناسان واقتصاددانان ونیز فعالان اقتصادی و مدیران دولتی نیک می دانند علت اصلی رسیدن بودجه به باتلاق تحریم اقتصادی ایران است. همین چند روز پیش بود که علی ربیعی سخنگوی دولت با صراحت بیشتر نسبت به همه سال‌های تازه‌سپری‌شده تاکید کرد دولت باید پیامدهای تحریم بر اقتصاد کشور را به شهروندان توضیح می‌داد تا منتقدان دولت این همه از محذوریت دولت استفاده سیاسی نکرده و هی نگویند سهم تحریم در بدتر شدن زندگی مردم فقط ۲۰ درصد بوده است. دیروز نیز محمدباقر نوبخت رییس سازمان برنامه و بودجه به طور سربسته و خطاب به قالیباف رییس مجلس تصریح کرد درآمدهای دولت بدون صادرات نفت به اندازه‌ای نیست که تکافوی هزینه‌های بودجه ۱۴۰۰ را بدهد و نیز یادآور شد: در اطلاعاتی که نمی‌توانم افشا کنم معلوم است که درآمد حاصل از صادرات نفت سقوط دهشتناکی را تجربه کرده است.رخداد بی‌نظیری که در صحن علنی مجلس اتفاق افتاد و معلوم نشد نمایندگان مجلس به چه مصوبه‌ای رای منفی دادند و سخنان تهدیدآمیز الیاس نادران درباره احتمال استیضاح و نیز در این باره که رد کلیات، عروسی دولت است و سخنان سیدشمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد بر این اساس که دادن دلار ۴۲۰۰ تومانی یعنی اینکه باز هم دلارهای ارزان را به دزدها بدهیم و معلوم نیست که ما دنبال کدام دزدها باید برویم و نیز نمایندگان مخالف و موافق دیروز، نشان داد بودجه یک پدیده بسیار بااهمیت است که تدوین و تهیه کارشناسانه آن و منطبق با نیازهای برنامه‌ای کشور و نیز مطابق با امکانات کشور کار ساده‌ای نیست و در حقیقت بودجه آینه تمام‌نمای توانایی‌ها و ناتوانی‌های حاکمیت یک کشور است.
رخداد بی‌سابقه دیروز بار دیگر اثبات کرد نمی‌توان با رویا زندگی کرد و در حالت از خود بیخود شدن سرشت و سرنوشت کشور و شهروندان را به گروهی از کسانی داد که نمی‌خواهند واقعیت‌ها را ببینند و تلاش دارند با هیاهو و شعار دادن مسائل را حل کنند اما واقعیت این است که به دلیل فقدان درآمد صادرات نفت خام و سایر محدودیت‌های کسب درآمد از سوی دولت کار تدوین و تصویب بودجه را از درون مرزهای ایران بیرون برده و آن را به زلف تحریم گره زده است. بدون رودربایستی باید قبول کرد حسن روحانی خوش‌بینانه به داستان آمدن بایدن نگاه کرد و شاید نیز در شروع تدوین لایحه بودجه تاییدهایی از داخل و از خارج گرفته بود و حال می‌بیند هیچ‌کدام از وعده‌ها به هر دلیل محقق نمی‌شوند و به این ترتیب دولت گیج است و تردیدی نیست که در اصلاح کلیات بودجه کاری بیشتر از این نخواهد کرد. از سوی دیگر مجلس یازدهم نیز حالا می‌فهمد اداره کشور با آرمان‌خواهی‌های سوارشده بر بال خیال در جایی مثل تدوین و تهیه بودجه به دیوار سفت برمی‌خورد و جلو رفتنی در کار نیست. حالا چه باید کرد؟ به نظر می‌رسد دو راه بیشتر پیش رو نیست؛ به شهروندان ایرانی با صراحت و صداقت و شجاعت بگوییم کمربندها را باید سفت‌تر از امسال ببندند و تاب‌آوری بیشتری داشته باشند چون منابع درآمدی بودجه به جای استواری پیوند ندارد یا اینکه درباره داستان برطرف کردن تحریم‌ها انعطاف بیشتری نشان دهیم. اگر کسی راه سومی می‌شناسد، بسم‌الله بگوید و گیجی دو قوه را برطرف کند. دیروز بودجه ۱۴۰۰ که دولت ماهها برای تدوین آن زمان گذاشته بود و یک تیم ۴۰ نفره از مجلس نیز به مدت بیش از ۳۰ روز برای اصلاح آن وقت گذاشتند به باتلاق رسید و دوقوه کشور درآنگیر کردند و حاضر نیستند در باره دلیل اصلی ان چیزی بگویند.