مشاور عالی کانون کارفرمایی کشور گفت: آنچه در ایران بیش تر مورد استفاده قرار می گیرد فضای چانه زنی جمعی است در صورتیکه جوامع توسعه یافته با ایجاد فضای صمیمانه در گفت و گوی اجتماعی بین دولت، کافرمایان و کارگران بسیاری از راه حل مسایل و مشکلات شناسایی می شود.
به گزارش پایگاه خبری شاخص اقتصاد، سید حسن افتخاریان در دوره آموزشی مدیریت مذاکره و چانه زنی در تشکل ها که به همت مرکز اموزش و توسعه سرمایه انسانی اتاق بازرگانی اصفهان برگزار شد،تصریح کرد:دو مسیر گفت و گوی اجتماعی و چانه زنی جمعی در روابط تشکلها با دولت وجود دارد.
وی در تشریح مزیت های گفت و گوی اجتماعی افزود: گفت و گوی اجتماعی در فضایی صمیمانه به دنبال پیدا کردن solution یا همان راه حل حرکت می کند در صورتیکه چانه زنی جمعی عموما در فضایی خصمانه برای گرفتن امتیاز و به دنبال گزینه ((alternative شکل می گیرد.
افتخاریان تاکید کرد: در جامعه ایران تعریف درستی از گفت و گوی اجتماعی وجود ندارد و عموما مفهوم چانه زنی جمعی به جای گفت و گوی اجتماعی اجرا می شود.
وی افزود: از مهم ترین مزیت های گفت و گوی اجتماعی طرح موضوعات توسعه و سیاست گذاری در مسیر توسعه است. وجود سازمان های مستقل با قابلیت جمع آوری اطلاعات به روز را لازمه ی شکل گیری گفت و گوی اجتماعی دانست.
وی اضافه کرد: دولت به عنوان یکی از مهم ترین ارکان گفت و گوی اجتماعی می بایست راغب به طرح موضوعات کلان در گفت و گوی اجتماعی باشد.
افتخاریان همچنین دیدگاه شکل گیری تشکل های کارفرمایی را در مقابل تشکل های کارگری اشتباه دانست و بیان داشت که عموما شکل گیری تشکل های کارفرمایی برای حمایت از سرمایه و جلب سرمایه گذاری است.
وی یکی از مهم ترین عوامل موفق نشدن در مذاکرات را عدم درک درست از خود و طرف مقابل دانست و گفت:زمانی که فرد با شناخت پتانسیل های خود و نیاز طرف مقابل مذاکرات را شروع می کند، نتیجه بهتری حاصل خواهد کرد.
