ریسک عملیاتی در مورد زنجیره های تامین طی چند سال گذشته به تدریج افزایش یافته اند که این مساله با اثرات ناشی از کووید – ۱۹ نیز تشدید شده است. سازمان ها نیاز به روش جدیدی دارند تا بتوانند این ریسک را مدیریت و باعث ایجاد انعطاف شوند.
به گزارش پایگاه خبری شاخص اقتصاد، برای بیشتر از یک نسل است که سازمان ها روی زنجیرههای تامین مرتبط با هم و زنجیره های جهانی اتکا پیدا کرده اند تا بتوانند حاشیه های موجود را بهبود بخشند. از سال ۲۰۰۰ ارزش کالاهای واسطه ای تجاری در سطح جهان به بیشتر از ۱۰ تریلیون افزایش داشته است.
طی این زمان شاخص های کارایی تامین کالا مثل میزان موجودی، تحویل کامل و سر وقت و زمان سبقت در حقیقت برای این مشاغل اصلاح شده اند به طوری که در ایجاد شبکه های جهانی ضعیف موفق بوده اند.
با این حال این کارایی ها و عرضه ها در حقیقت بدون هزینه ارائه نمی شوند. یک سری از چالش های وسیع جهانی از تغییر آب و هوا و افزایش سیستم اقتصادی چند قطبی گرفته تا افزایش دیجیتالی و حرکتی در این بخش وجود دارند که باعث افزایش سطوح و ابعاد و بزرگنمایی خطرات زنجیره تامین می شوند. این اختلالات جهانی به این معناست که هر سال پس از گذشت چند دوره حداقل یک شرکت از ۲۰ شرکت دچار اختلالات هزینه هایی معادل حداقل ۱۰۰ میلیون دلار در زنجیره ی تامین می شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر فایل زیر را دانلود کنید.
