صنعت فولاد قابلیت ارز آوری سالیانه چهار میلیارد دلاری دارد که این رقم سهم ۴۰ تا ۴۵ درصدی از مجموع صادرات بخش معدن و صنایع معدنی را به خود اختصاص می دهد.
به گزارش پایگاه خبری شاخص اقتصاد به استناد جداول آماری انجمن تولید کنندگان فولاد ایران، میزان مصرف ظاهری تولیدات فولادی در سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۹ میلیون و ۲۷۲ هزار تن بوده، که این رقم با کاهش ۲۳.۵ درصدی در سال ۹۸ به ۱۵ میلیون و ۵۹۷ هزار تن رسیه است.
تازه ترین گزارش ها نشان می دهد، خداداد غریب پور معاون وزیر صنعت، معدن وتجارت معتقد است: صنعت فولاد، دارای قابلیت ارز آوری سالیانه چهار میلیارد دلاری است که این رقم سهم ۴۰ تا ۴۵ درصدی از مجموع صادرات بخش معدن و صنایع معدنی را به خود اختصاص می دهد.
همچنین آمارهای منتشره در زمینه برنامه امسال برای ظرفیت سازی در بخش فولاد رقم ۴۳.۶ میلیون تنی را تا پایان امسال نشان می دهد که تحقق آن در مقایسه با سال ۹۲ که ۲۲.۵ میلیون تن بوده، رشد ۹۴ درصدی را به ثبت می رساند.
همچنین میزان تولید فولاد تا پایان ۹۹ برآورد دستیابی به میزان ۳۱.۲ میلیون تن را نشان می دهد که این امر در مقایسه با سال ۹۲ که ۱۶.۱ میلیون تن بود، افزایش ۹۴ درصدی خواهد داشت و درخوشبینانه ترین ارزیابی ها ضرورت صادرات حداقل ۱۵ میلیون تن فولاد را بدنبال دارد.
اکنون که ایران بر جایگاه دهمین فولاد ساز جهان تکیه زده، باید از سوی وزارت صنعت، معدن وتجارت به عنوان دستگاه متولی این بخش از پشتیبانی و حمایت های لازم برای حضور در بازارهای جهانی برخوردار باشد.
تولید ۲۷.۲ میلیون تن فولاد
عملکرد سال ۹۸ گویای آن است که صنعت فولاد برای نخستین بار در سال سوم برنامه ششم توسعه ( ۱۴۰۰- ۱۳۹۶ )به سطح تولید ۲۷.۲ میلیون تن رسید که از این رقم بالغ بر ۱۰ میلیون تن صادرات محقق شد که سهم بیش از ۳۵ درصد تولید را به خود اختصاص داد.
آمار سال گذشته گویای آن است که پارسال ظرفیت فولاد سازی کشور به ۳۷.۵ میلیون تن رسید و به این ترتیب ۷۲.۵ درصد توان تولید در این بخش محقق شد.
انتظار می رود تا پایان سال ۹۹ به رشد حداقل ۱۵ درصدی ظرفیت سازی در صنعت فولاد دستیابیم.
کارنامه مصرف فولاد
بررسی آمار مصرف ظاهری (تولیدات طویل و تخت) گویای آن است که در سال ۱۳۸۰ حدود ۱۰.۴ میلیون تن مصرف رقم خورد که این میزان با رشد ۳۶ درصدی در سال ۱۳۸۲ به رقم حدود ۱۵ میلیون تن رسید، سپس در سال ۸۳ مصرف اقلام فولادی یاد شده با افزایش یک درصدی نسبت به ۸۲ پیش رفت.
همچنین مصرف در سال ۸۴ با کاهش سه درصدی از ۱۵.۲ میلیون تن به ۱۴.۷ میلیون تن رسید.
بررسی آمارها در سال های ۸۶- ۱۳۸۵ نشان می دهد که میزان مصرف آهن آلات در کشور به طور متوسط با رشد ۲۰ درصدی همراه شد، اما سپس در سال ۸۷ باردیگر کاهش داشت، ولی با شتاب گرفتن اجرای طرح مسکن مهر، مقدار مصرف تولیدات فولادی (طویل و تخت) از رقم ۱۹.۵ به ۲۱.۸ میلیون تن رسید.
واقعیت اینکه تداوم طرح مسکن مهر به رشد مصرف تولیدات فولادی دامن زد و در سال ۸۹ شاهد افزایش مصرف ظاهری این فلز راهبردی بودیم، اما تشدید تحریم های اقتصادی و بروز رکود اقتصادی ، سبب کاهش مصرف تولیدات فولادی شد.
دهه ۹۰ و روند کاهنده مصرف فولاد
بررسی ها نشان می دهد سالهای ۹۲- ۱۳۹۱ کاهش هشت درصدی مصرف ظاهری به شکل متوسط رقم خورد و مقدار مصرف تولیدات فولادی از سال ۱۳۹۳ به بعد افت پیدا کرد، سال ۹۴ هم مصرف ظاهری تولیدات فولادی رقم ۱۹ میلیون و ۴۵۶ هزار تن را نشان داد و سال ۹۵، ۹۶ و ۹۷ به ترتیب ارقام ۱۹.۲، ۱۶.۷ و ۱۵ میلیون و ۶۱۲ هزار تن را ثبت کرد.
همین طور که آمارها حاکی از کاهش مصرف ظاهری است، بنابراین همسو با افزایش تولید، ضرورت راهیابی به بازارهای صادراتی به عنوان یک سیاست کلیدی باید دنبال شود و تاکنون در این ارتباط گام های موثری برداشته شده، اما نباید سیاست های بازدارنده را در شرایط تحریم در این زمینه بکاربست.
سیاست افزایش تولید ۲۵ درصدی
وزارت صنعت، معدن وتجارت برای سال ۹۹ افزایش تولید ۲۵ درصدی تولیدات صنایع معدنی را در دستور کار خود قرار داده، اما این مهم در صنعت فولاد دور از انتظار است، و چنانچه رقم بخورد، شتابی مضاعف در مسیر سند چشم انداز محسوب می شود.
قرار است صادرات بخش معدن و صنایع معدنی با جهش لازم امسال نسبت به سال ۹۸ حدود یک چهارم ارزش کل صادرات غیر نفتی را به خود اختصاص دهد.
