بررسی تحولات چهار دهه گذشته نظام جمهوری اسلامی، نشان دهنده آن است که هرگاه خواسته ایم از فرصت ها استفاده کنیم، فرصت سوزی کرده ایم. فرصت تولید را از تولید کننده گرفتیم و فرصت را به افراد و گروه ها و کشورهای فرصت طلب داده ایم تا مشکلی به نام تحریم و وابستگی به دیگر کشورها داشته باشیم. هرکجا چشم امید به بیرون دوخته ایم، عرصه بر ما تنگ تر شده و هر جا “استقلال” خود را حفظ کرده ایم، مشکلات و فشارهای خارجی علیه ما کمتر بوده است.
به گزارش پایگاه خبری شاخص اقتصاد، حسن روحانی رئیس جمهوری روز گذشته در جلسه هیات دولت با تاکید بر اینکه هر کجا ببینیم شرایط برای لغو تحریم آماده است از آن استفاده خواهیم کرد، تصریح کرد: هدف ما لغو تحریم‌ها و تعامل سازنده با جهان است و هر جا و هر فرصتی برای این کار مهیا باشد، اقدامات خود را انجام خواهیم داد و هیچ‌کس حق فرصت‌سوزی ندارد و از فرصت‌ها بر مبنای منافع و وحدت ملی استفاده خواهیم کرد.
واقعیت این است که مشکل ما تحریم ها و برداشتن آنها نیست؛ مشکل در خروج میلیاردها دلار ارز برای واردات کالا به جای استفاده از توان و دانش داخلی و حمایت از تولید کننده ما به عنوان یک فرصت است. مشکل در تصمیم های غلط اقتصادی است که برای رفع آن دست به دامان خارج از کشور می شویم. مشکل ما از زمانی آغاز شد که به دنبال آسان ترین راه برای رسیدن به خواسته مان بدون حتی کوچکترین تلاشی بودیم؛ غافل از اینکه مشکل در نداشتن “خودباوری” ما است.
بررسی مشکلات اقتصادی دهه های اخیر ناشی از نوع تفکر و نگاه سیاستگذارانی است که در مقطعی به مسائلی همچون آزادسازی و خصوصی سازی داشته اند و نحوه اجرا و عملکرد آنان موجب شده تا مشکلات و پیامدهای مختلف را تجربه کنیم؛ به طوری که با هر تجربه و تصمیم غلطی، یک تصمیم اشتباه دیگر به جای حل ریشه ای آن مسائل گرفته ایم؛ به گونه ای که این مشکلات رفته رفته پیچیده تر و حل آنها غیرممکن تر شده است.
اقتصاددانان داخلی دریافته اند که مشکلات ما محصول همین تفکرات و تصمیمات غلطی است که لاینحل باقی مانده و در واقع محصول سیاست های نادرست داخلی به جای خارجی و تحریم هاست. اگر روزی که شعار خودکفایی می دادیم، این را در عمل به جای وارد کردن قطعه از بیرون و بسته بندی در داخل اجرا می کردیم، امروز مجبور به واردات قطعه و خروج ارز از کشور نبودیم.
تاثیر تحریم های کنونی ما ناشی از عمیق تر شدن بحران ها و تحریم های داخلی است؛ زیرا با هر تحریمی از خارج در ابتدا دست اندرکاران و تصمیم سازان چندین برابر مشکلات و موانع سر راه فعالان و تولید کنندگان داخلی قرار می دهند.
تصمیم سازان کلان اقتصادی باید بدانند در ابتدا ما باید تحریم های داخلی را مانند قوانین سخت گیرانه و بعضا تنگ نظری ها و تفسیرهای غلط از قانون برداریم. چه بسا در تحریم های خارجی همواره شاهد این هستیم که مواد اولیه و کالاهای اساسی و در برخی موارد فاسد شدنی ماه ها و حتی چند سال در گمرک ما دپو می شود.
راه حل رفع مشکلات اقتصاد ما استفاده از ظرفیت ها و توان داخلی است. ریشه های ناتوانی در این بخش باید شناسایی و برای رفع آنها چاره اندیشی شود. هر فرصتی برای ما فرصت نیست؛ زیرا با وارد کردن قطعه برای خودرو در گذشته فرصت را برای فرصت طلبان و لابی های قدرت فراهم کردیم و در حقیقت برای کشور فرصت سوزی کردیم و حاصل آن از دست رفتن و خروج میلیاردها دلار ارز از کشور بود و صاحبان قدرت را با ثروت های گسترده همراه کردیم تا مشکلات متعددی برای کشور به وجود آورند.
مشکلات ما بیش از اینکه وابسته به خارج باشد، در داخل است؛ زیرا یک بُعد آن بی توجهی مسئولان به اقتصاد مقاومتی بود که این فرصت هم از دست رفت.
اگر امروز تحریم ها بر ما اثرگذار است، به خاطر ضعف تولید، ساختارهای غلط، اقتصاد بیمار و تفکر غلطی است که در دهه های گذشته در ذهن ما کاشته شده و بزرگ و بزرگتر شده است.
تغییر رئیس جمهوری آمریکا به معنای تغییر در سیاست خارجی آنان نیست. آنها به دنبال منافع خود هستند. باید بدانیم که تحریم ها و برداشتن تحریم ها تنها برای ما فرصت سوزی بوده که به منافع ملی ما آسیب زده است. پس باید مراقب باشیم، نه فرصت سوزی کنیم و نه به فرصت طلبان مجال دهیم تا منافع ملی را به خطر بیندازند.
